بیماریهای چشمی با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط هستند

15 سپتامبر 2021- تحقیقات منتشر شده در مجله چشم پزشکی بریتانیا نشان می دهد خطر زوال عقل با دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، آب مروارید و بیماری چشمی مرتبط با دیابت،- اما نه با گلوکوم- افزایش می یابد.

اختلال بینایی می تواند یکی از اولین نشانه های زوال عقل باشد و اعتقاد بر این است که کاهش تحریک مسیرهای حسی بصری باعث پیشرفت آن می شود.

برخی از مطالعات کوچک نشان داده اند که ممکن است بین بیماری های چشمی که باعث اختلال بینایی می شوند مانند دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، آب مروارید، بیماری چشمی مرتبط با دیابت و گلوکوم - با اختلال شناختی ارتباطی وجود داشته باشد. شیوع این بیماریهای چشمی با افزایش سن افزایش می یابد، همانطور که بروز بیماریهای سیستمیک مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماریهای قلبی، افسردگی و سکته مغزی، که از عوامل خطر پذیرفته شده برای زوال عقل هستند، با افزایش سن بیشتر می شود.

بنابراین مشخص نیست که آیا این بیماریهای چشمی مستقل از این بیماریهای سیستمیک با بروز بیشتر زوال عقل مرتبط هستند یا خیر، بنابراین برای بررسی این موضوع، محققان داده های 12364 فرد بزرگسال 55 تا 73 ساله را که در مطالعه بیوبانک انگلستان ثبت نام کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.

شرکت کنندگان در ابتدا بین سالهای 2006 تا 2010 مورد ارزیابی قرار گرفتند و تا اوایل سال 2021 فالوآپ(تحت نظارت) شدند. در طول 1،263،513 نفر- سال پیگیری، 2،304 مورد زوال عقل ثبت شد.

تجزیه و تحلیل این داده ها نشان داد که دژنراسیون ماکولای وابسته به سن، آب مروارید و بیماری چشمی مرتبط با دیابت، اما نه گلوکوم، به طور مستقل با افزایش خطر زوال عقل به هر دلیلی مرتبط هستند.

در مقایسه با افرادی که در ابتدای مطالعه مشکلات چشمی نداشتند، خطر زوال عقل در افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن 26 درصد ، در افراد مبتلا به آب مروارید 11 درصد و در بیماران مبتلا به بیماری چشمی مرتبط با دیابت 61 درصد بیشتر بود.

گرچه گلوکوم با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر ارتباطی نداشت، اما با خطر بیشتر برای زوال عقل عروقی، همراه بود.

از آنجایی که دیابت، بیماری های قلبی، سکته مغزی و افسردگی همه با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط هستند، در ابتدای مطالعه، از شرکت کنندگان پرسیده شد که آیا تا به حال دچار حمله قلبی، آنژین، سکته مغزی، فشار خون بالا یا دیابت شده اند، همچنین افراد شرکت کننده از نظر افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

داشتن یکی از این شرایط (یک بیماری سیستمیک) و همچنین یک بیماری چشمی، خطر ابتلا به زوال عقل را بیشتر می کند و این خطر زمانی بیشتر می شود که بیماری چشمی مرتبط با دیابت در کنار یک بیماری سیستمیک رخ دهد. خطر نسبی بیشتر برای زوال عقل در بین افرادی مشاهده شد که مشکلات چشمی بیشتری داشتند.

این یک مطالعه مشاهده ای است و به همین دلیل نمی تواند یک رابطه ی علیتی را مشخص کند، و نویسندگان همچنین به چندین محدودیت احتمالی که بیشتر مربوط به گردآوری داده ها بود، اشاره کردند. آنها خاطرنشان کردند که بیماریهای چشمی بر اساس داده های گزارش شده از سوی خود افراد و پرونده های بستری مشخص شده است که احتمالاً شیوع آنها نسبت به واقعیت کمتر است، چرا که در پرونده های پزشکی و مراکز ثبت مرگ ها ممکن است همه موارد زوال عقل ثبت نشده باشند و ممکن است برخی از موارد زوال عقل در طول پیگیری قبل از اینکه بیماریهای چشمی بروز کرده باشد، ثبت شده باشند.

با این وجود، محققان نتیجه گیری کردند که "دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، آب مروارید و بیماری چشمی مرتبط با دیابت، اما نه گلوکوم، با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل همراه هستند. افرادی که هم به بیماریهای چشمی و هم به بیماریهای سیستمیک مبتلا هستند، در مقایسه با افرادی که فقط به بیماری چشمی یا فقط به بیماری سیستمیک مبتلا هستند، بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل می باشند.

آنها اضافه کردند که "ابتلای اخیر به فشار خون بالا، دیابت، سکته مغزی، بیماری های قلبی و افسردگی بصورت واسطه ای برای ارتباط بین آب مروارید یا بیماری چشمی مرتبط با دیابت با زوال عقل عمل می کنند."

منبع:

https://www.newswise.com/articles/eye-conditions-linked-to-heightened-risk-of-dementia